Psychiatra
Pierwsze zespoły punk-rockowe pojawiły się na świecie w połowie lat siedemdziesiątych i niewątpliwie swoim powstaniem nawiązywały do ruchu hipisowskiego. Za „ojca” tego gatunku muzycznego uważa się brytyjski zespół Sex Pistols.
Ruch ten pojawił się w robotniczych dzielnicach wielkich miast takich jak Londyn. Główną ideologią punka w jego pierwotnej fazie było brak jakiejkolwiek ideologii. Z czasem punkowcy zaczęli głosić hasła anarchistyczne nawołujące do bojkotu wszelkich instytucji państwowych tj. wojska, policji czy parlamentów, negują istnienia Boga, widzą świat jedynie w czarnych barwach. Nie mniej miejsca w ich środowisku zajmują osoby o lewicowych poglądach, domagający się równości społecznej, rasizmowi i ograniczenia kapitalizmu i wyzysku. W odróżnieniu od hippisów, którzy odrzucali wszelkiego dobra materialne punki uważają, że są one dla nich po prostu niedostępne. W Polsce najwięcej punków pojawiło się w latach osiemdziesiątych, czyli w czasie największych protestach przeciw komunistycznej władzy.
Prawdziwy punk nie przejmuje się swoim wyglądem. Charakterystyczną cechą jego stroju jest na pewno skórzana kurtka nabita ćwiekami (ramoneska) i z przyszytymi naszywkami np. ze znakiem anarchistycznym, na nogach glany i zazwyczaj podwinięte spodnie – jeansy lub tzw. pasiaki. Tę subkulturę łatwo można rozpoznać po ich fryzurze, jest to ogolona głowa z pozostawionym na środku irokezem, często farbowanym na różne jaskrawe kolory, jak i po zamiłowaniu do piercingu.
Ostatnio edytowany przez Jeff Killer (2012-12-10 11:30:22)
Offline
Ja pragnę wybaczyć, lecz skoro jesteście tak otwarci na subkultury, to gdzie skinni, industrialowcy, tehnomuły oraz ravery(trance nie straszne, ta jasne polecam zapuścić Szpongle w czasie wieczornego spaceru lasem)
Offline